سهمیه‌بندی بندی بنزین به چه صورت تغییر می کند؟

تولید روزانه بنزین تا پایان برنامه هفتم توسعه باید به ۱۲۹میلیون لیتر برسد. این حکم قانون برنامه هفتم توسعه است که درصورت تحقق، باز هم ایران در طول ۵سال آینده با بحران ناترازی بنزینی مواجه خواهد شد؛ چه اینکه براساس آخرین برآوردها میزان روزانه مصرف بنزین در مرداد امسال به بالای ۱۲۷میلیون لیتر رسیده است.

مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهوری که در کارزار انتخاباتی‌اش درخصوص افزایش  قیمت بنزین  در دولت چهاردهم گفته بود: «مردم بدانند ما بدون رضایت مردم هیچ کاری نخواهیم کرد.» به‌تازگی نسبت به روند مصرف این فرآورده نفتی انتقاد کرده است. او می‌گوید: «هر انسان آگاه، هر انسان دانشمند و هر انسان دغدغه‌مندی، تصور نمی‌کنم این نوع سیاست و این نوع نگاه را بپذیرد و هیچ منطقی وجود ندارد که ما بنزین را به  قیمت دلار  آزاد بخریم و به قیمت سوبسیددار بفروشیم.»
وی تأکید کرد: « من (به‌عنوان دولت) پول گندم، پول دارو و پول نهاده و حقوق بازنشسته‌ها را ندارم، اما بنزین دلار ۵۰تومان را می‌فروشم ۱۰تومان.» محسن پاک‌نژاد، وزیر نفت هم حل ناترازی بنزین را اولویت کاری خود اعلام و تأکید کرده که افزایش قیمت بنزین فعلا در برنامه دولت نیست و در حال حاضر اصلا راهکار قیمتی مدنظر نیست.

تغییر شیوه سهمیه‌بندی

علی قنبری، کارشناس اقتصاد:
وضعیت مصرف بنزین مناسب نیست و برای حل ناترازی بنزین باید شیوه سهمیه‌بندی تغییر کند و دولت باید در تصمیم‌گیری به تمام ابعاد زندگی مردم و تأثیراتی که بر جای می‌گذارد، دقت داشته باشد.
تصمیم دولت باید به‌گونه‌ای باشد که همه از این نعمت بهره‌مند شوند و حتی افرادی را هم که خودرو ندارند سهمیه بنزین دریافت کنند.
اما در ۴دهه گذشته سیاست اشتباهی اجرا شده و به جای اینکه این سیاستگذاری منجر به این شود که قشر محروم و دهک‌های اول،دوم، سوم و حتی چهارم را به سمت دهک‌های بالاتر هدایت کنیم کسی که در دهک‌های هشتم، نهم و دهم است از این یارانه‌های مستقیم بهره‌ برده است.
دولت درصورتی که درنظر دارد قیمت بنزین را افزایش دهد ابتدا باید برای مردم سهمیه مشخصی درنظر بگیرد و سپس راهکار قیمتی را اعمال کند که این مسئله نیازمند یک اقدام کارشناسی شده دقیق است.